φελίγγειος

και φελίνγκειος, -α, -ο, Ν

φρ. «φελίγγειο υγρό»

χημ. ήπιο οξειδωτικό αντιδραστήριο που αποτελείται από δύο διαλύματα, ένα διάλυμα θειικού χαλκού και ένα διάλυμα υδροξειδίου τού νατρίου και τρυγικού καλιονατρίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < όν. τού Γερμανού χημικού Hermann Fehling, που πρώτος παρασκεύασε το αντιδραστήριο αυτό].